Sezon na żaby i dopalacze...

... uważam za rozpoczęty.

Ciepłe żaby (chociaż czy żaby mają czółki?), jakieś coś na przeziębienie, drzemka Okrucha i można odsapnąć.

Droga Młodzieży proszę o spokój - takie dopalacze, co to Stateczna się nimi raczy, Was nie zainteresują. Ich jedynym skutkiem jest ewentualne obniżenie Niagary kataru, który postanowił uraczyć Stateczną swoją obecnością.
No i tak oto zamiast tryskać entuzjazmem i energią, bo przecież jesień, nadchodzą drugie urodziny Okrucha i zaczyna się jakby nowy etap w Statecznym życiu - ja zaczynam dumać, że może naprawdę warto by było zgłosić się po jakiś zastrzyk energii, bo padam na paszczę. Okruch już niemal zdrowy i dokazuje, dba dobre Dziecię o to, żeby mamusia w żadnym wypadku nie zaczęła się nudzić i przypadkiem nie spoczęła na kanapie na dłużej niż półtorej minuty, a baterie mu się wcale nie kończą. I mimo zawziętej niechęci do nagłego rozwinięcia mowy potrafi się już kłócić - w końcu najpierw wykształcają się te najbardziej potrzebne do życia zdolności.

SM: Synu słowo daję, że jeszcze raz wyrzucić rzeczy z tej szuflady, a siądziesz na karę i nie zejdziesz z niej do wieczora!
O: [spoglądając na matkę z lekkim uśmiechem na twarzy] Nie.

Nie to było tak stanowcze, że poszłam sobie od niego w siną dal.
Dochodzę do wniosku, że po ponad tygodniu siedzenia w domu z chorym i ząbkującym Okruchem, kiedy w końcu on zdrowieje, a ja się rozkładam (co jest w naszym domu standardową sytuacją podlegającą już normie) moja silna wola maleje wraz z upływającymi dniami.

SM: Synu, na litość, zostaw tę suszarkę na pranie bo zaraz spadnie i będzie...
O: [patrząc na upadającą suszarkę wykrzykuje z radością, bijąc brawo] BABACH!
SM: W zasadzie nigdy tej suszarki nie lubiłam.

Nie chce mi się już otwierać paszczy i pouczać, a może by tak odpuścić sobie te uwagi, dopóki nie wejdzie na żyrandol?

W głowie kołacze mi się piosenka z jakiejś reklamy - "przyjdzie jesień i przyniesie przeziębienie..."
Nawet w reklamach czasem usłyszy człowiek coś prawdziwego.

 Kawa, kawa, kawa... i nanki.

Na szczęście poza domowymi demolkami udaje nam się z Okruchem korzystać ze słonecznej pogody i nieco spacerować.

Wczoraj szukaliśmy kasztanów i Dziecię poznało nowe słowo:

SM: Synku może byśmy tak zaczęli wołać kasztanki, żeby nam się pokazały, co? Choć, będziemy je wołać na raz, dwa, trzy...
O: Nanko! Nanko!

A teraz idę szukać pomysłów na stroik jesienny z nankami w roli głównej.