Bo chłodno jest...

... i wieje paskudny wiatr.
A ja mam taki dzień, że w sumie pogoda całkiem pasuje.
I właśnie mi się przypomniało, że Stateczną Matronę aura krakowska bardzo brzydko potraktowała i powinna się wstydzić!
Dlatego też zerknęłam do folderu ze zdjęciami z ostatniego przyjazdu Bazgrownika.
I otóż chciałam powiedzieć, paskudny Krakowski Smogu, że t a k powinno traktować się gości!

Wiosennie, ciepło, zielono - tak to się robi!

A jakbyś jeszcze nie zrozumiał, to popatrz sobie tutaj: 

I się wstydź!

Odchodząc od pogody (z nadzieją, że tym razem na wyjeździe będę przez nią rozpieszczana!) warto wspomnieć też pyszności, które dodatkowo umilały nam chwile w Nałęczowie:

W tle za deserem Statecznego widać oczywiście elementy dziecięcego niezbędnika: chusteczki nawilżane, butla, jogurt i naleśniki czekoladowe. Nie widać natomiast, że chwilę wcześniej jogurt zalewał całą przestrzeń dookoła (cudem nie lądując na ubraniach rodziców i Cioci).

W ramach bonusu do załamania pogody rozkłada mnie jakieś paskudztwo, a szczególnie dokuczliwy jest katar i zawalone gardło.
Niedługo pragnienie wiosny przestanie mi wystarczać i zacznę błagać o lato.

W związku z tym, że musiałam dziś cieplej się ubrać - narzucić na siebie płaszcz, który kupiłam razem ze Statecznym - przypomniała mi się sytuacja ze sklepu...

SM: I co myślisz o tym płaszczu?

M: [powoli odrywając wzrok od komórki]: Może być. 

SM [przymierzając kolejny płaszcz, bo "może być" to nie chce nosić]: A ten?

M.: Nie.

SM: Jak to "nie"?

M: Masz w nim gruby tyłek. 

SM. [z odpowiednim do sytuacji oburzeniem]: Jak to?!

M: Jak to jak, no po prostu... masz w tym duży tyłek. 

SM: Ja mam gruby tyłek? Dziękuję!
M: Nie, właśnie ty nie masz, ale w tym płaszczu masz, więc lepiej go zdejmij. 

SM: Jest tani...

M: Nie tym kosztem!
 

Dla jasności - płaszcz kupiłam inny.
Nie ma to jak szczery Mąż. 

Sama nie wiem, czy takiego go kocham...?