Zakichana Jej Stateczność

Miały być balony, torty, goście i serpentyny. Miał być sentymentalny wpis i samotna łza (albo i potok łez) wzruszenia z okazji wczorajszego roczku Okrucha. Miały być zdjęcia, błysk w oku i podziw ogólny… Ale Stateczna Matrona wszystkiego nie przewidzi, dobiło mnie paskudne choróbsko i tak oto spędziłam ostatnie trzy dni skupiona na ledwie-zipaniu. Ukochana pani doktor zaleciła odpoczywanie i zażywanie specyfików, a na polepszenie resztkami sił dyszącego bytu zastosowała metodę, którą pamiętam z dzieciństwa – zastrzyk w zad („gwiazdeczko nie bój się, to nie boli, wypnij się no w moją stronę” – i człowiek czuje się odmłodzony o dwadzieścia lat!) – a następnie wygoniła do domu. Po zastrzyku udało się w końcu złapać oddech i przyszły myśli smętne. Nie tak to wszystko miało wyglądać!
Nic jednak nie poradzę, sentymenty odkładam na przyszły tydzień, bo to nie to samo być wzruszoną i dumną Mamą roczniaka, kiedy zamiast pociągać wyglądem i pysznymi daniami, ja pociągam jedynie nosem… Otoczenie malowniczo zasłane chusteczkami, a ja przypominam rybę wyrzuconą na brzeg, desperacko poruszającą paszczą (czy co tam ryba ma)i Mąż jedynie cicho wzdycha, że ryba przynajmniej jakaś taka kulturalnie bezdźwięczna w tym wszystkim, a żona to ni krztyny przyzwoitości nie ma.
 
W ramach tego przymusowego dodatkowego tygodnia poszukuję pomysłów na tort i przystawki, bo mam czas, to mogę zaszaleć – nie podajemy obiadu, tylko nazwijmy to "gorące przystawki" (bo ja wiem, może jakieś bułeczki, mini pizze, zapiekanki?) i będę wdzięczna za ciekawe propozycje nie rujnujące kieszeni, ale siejące zachwyt wśród kosztujących.